جزایر مالزی

 مالزی جزایر زیبایی دارد که برخی بسیار کوچک و خالی از سکنه اند و بعضی از آنها بزرگ و مسکونی هستند. بعضی از این جزایر, جزو مناطق دیدنی مالزی به شمار می آیند. بخش شرقی مالزی, جزیره ی برونئوست که قسمتی از شمال و غرب این جزیره ی بزرگ, متعلق به مالزی است.
مهم ترین و بزرگ ترین جزایر مالزی غربی عبارتند از:
لنکاوی (Langkawi)

بفاصله سی کیلومتری ساحل ایالت پرلیس  شمال غربی بخش شبه جزیره ی مالزی, واقع شده است. این مجمع الجزایر نزدیکی مرز تایلند و مالزی واقع شده و از لحاظ تقسیمات کشوری, بخشی از ایالت کداح محسوب می شود. لنگکاوی, مجموعه ای از 104 جزیره بوده که مجموعاَ به مجمع الجزایر لنکاوی معروفند (گرچه در اصل این نام متعلق به بزرگ ترین جزیره ی این مجمع الجزایر است). جزیره ی اصلی با وسعتی حدود 478 کیلومتر مربع, یکی از دیدنی ترین و پر جاذبه ترین نقاط این کشور که خلیج های کوچک, مناظر کوهستانی جنگلی, باغ ها, مناطق مخصوص ماهی گیری و مناطق روستایی بکر و زیبایی دارد.

مهم ترین جزایر اطراف جزیره ی لنکاوی اصلی, عبارتند از:
لانگ گون (Long gun), تیمون (Timun), توبا (Tuba), دایانگ بونتینگ (Dayang Bunting), سینگاسار (Singa Besar), براس باساح (Bras Basah) و ربوک (Rebok).
جزیره ی پینانگ (Pinang) یا پنانگ (Penang)

این جزیره که به مروارید مشرق زمین معروف است, شمال غربی شبه جزیره مالزی و تقریباَ  بفاصله ی 88 کیلومتری جنوب شرقی شبه جزیره ی لنکاوی, واقع است. جزیره پینانگ, یکی از جزایر مهم و بزرگ مالزی با وسعت 293 کیلومتر مربع. دما در این جزیره در گرم ترین ساعات روز, بین 34 تا 37 درجه ی سانتی گراد و سردترین ساعات شب, بین 18 تا 21 درجه سانتی گراد است - طول سال فقط دو تا سه درجه سانتی گراد تغییر می کند. شهر جورج تاون (Georgetown), مرکز ایالت پنانگ نیز متعلق  بهمین جزیره است. در اطراف جزیره ی پنانگ جزایر کوچک تری شامل بتونگ (Betong), ریمائو (Rimao), ژرساک (Jeresak) و تیکوس (Tikus), واقع شده اند.

جزیره ی تیومان (Tioman)

این جزیره بزرگ ترین جزیره ی ساحل شرقی بخش غربی مالزی بوده و به عنوان یکی از زیباترین جزایر دنیا شناخته شده و در منتهی الیه ساحل جنوبی ایالت پاهانگ در دریای چین جنوبی,  جنوب شرقی شبه جزیره ی مالزی و بین دو  ایالت پاهانگ و جوهور واقع است. طول این جزیره 39 کیلومتر و عرض آن, 19 کیلومتر است و بخش کوچکی از ایالت جوهور است که از ساحل, 32 کیلومتر فاصله دارد. این جزیره سواحل شنی زیبا و دریایی آبی و درخشان دارد. جزیره ی تیومان با صخره های مرجانی احاطه شده است و غیر از جانوران متنوع دریایی  سواحل آن  و نیز حدود سیزده هزار هکتار جنگل انبوه, محل زندگی پستانداران و جانوران کم یاب و حفاظت شده نظیر نوعی میمون, سنجاب بزرگ سیاه, سنجاب قرمز پرنده, نوعی خارپشت و موش آهو است. اطراف جزیره ی تیومان, چند جزیره ی کوچک وجود دارد که جزیره ی تولایی (Tulai) و نگیس (Renggis) از مهم ترین آنها هستند. نزدیکی تیومان, جزایر کوچک پمانگیل (Pemanggil), اور (Aur) و تینگی (Tinggi) واقع اند. جزیره ی تیومان بدلیل داشتن مکان های مناسبی برای غواصی, یکی از معروف ترین جزایر ساحل شرقی بشمار می روند. این جزیره سواحل زیبایی دارد. آب های کم عمق در ساحل سالانگ (Salang Beach), مکان مناسبی برای غواصیست.

جزیره ی پانگ کور (Pangkor)

این جزیره با وسعت هشت کیلومتر سواحل جنوبی پراک حدود نود کیلومتری جنوب غربی ایپو واقع است و سواحل مرجانی زیبایی دارد. این جزیره, مهم ترین جزیره ی تفریحی تنگه ی ملاکا است و در هنگام تعطیلات, بسیار شلوغ می شود. چند جزیره ی کوچک  اطراف این جزیره هستند که عبارتند از :
پانگ کور لائوت (Pangkor Laut) با مساحت 2/1 کیلومتر مربع در جنوب غربی جزیره ی پانگ کور که مکان تفریحی معروف مالزی است, توکان (Tukun), گیام (Giam) و منتاگور (Mentagor).
پولائوپایار (Pulau Payar)

یکی از جزایر دیدنی مالزی: این جزیره مرجانی که  شمالی ترین قسمت ساحل غربی شبه جزیره ی مالزی واقع شده , یکی از جزایر کوچک ایالت کداح است نزدیک جزایر لانگ کاوی, پارک آبی حفاظت شده این جزیره معروف است. دنیای زیر آب این جزیره را دیدنی ترین قسمت آن می دانند؛ البته امکانات فراوان برای غواصی در آبهای کم عمق و عمیق نیز وجود دارد.
جزیره ی باتوفرینگی (Batu Ferringhi)

همسایگی جزیره ی پینانگ, واقع شده است و چشمه های آب معدنی و ساحلی زیبا و دیدنی دارد. این جزیره, مرکز پروزش اسب و ورزش های آبیست.

جزیره ی چراتینگ (Cherating)

حاشیه ی ایالات پاهانگ است. دهکده ی قدیمی واقع در این جزیره-یکی از مراکز فرآورده های دریایی مالزی- صنایع دستی و استفاده از غذاهای دریایی جزیره به همراه یک روز پر نشاط  کنار ساحل زیبای آن برای گردشگران, جذاب خواهد بود.

جزیره یردانگ (Pulau Redang)

واقع در شمال شرقی بخش غربی مالزی ایالت ترنگانو (Terengganu) . تپه های مرجانی این جزیره کم نظیر است. این جزیره یکی از نه جزیره حفاظت شده دریای چین است. تفریحگاه ساحلی و لنگرگاه آن نیز از جمله جذابیت های این جزیره زیبا است.

جزیره ی بسار (Pulau Besar)

به معنی «جزیره ی بزرگ» است و تفریحگاهی  ساحلی در ایالت ملاکاست. اعتقاد بر اینست که این جزیره محل شکل گیری یکی از نخستین تمدن های مالزی بوده . این جزیره ی کوچک – برخلاف نامش- با داشتن جنگل استوایی انبوه و آب های آرام و سبز رنگ, یکی از زیباترین جزایر سرتاسر خلیج ملاکاست.

جزایز پایار (Pulau Payar)

متشکل از چهار جزیره ی مرجانی کوچک جنوب ایالت لانگ کاوی, واقع است. این جزایر, پارک زیبایی به نام مارین (Marine) دارد که برای علاقه مندان به غواصی, مکان بسیار مناسبی محسوب میگردد.

جزیره ی کاپاس (Pulau Kapas)

این جزیره که به خاطر آب زلال و انواع آبزیانش معروفیت دارد, شش کیلومتری دهکده ی مارانگ (Marang)  کوالاترنگانو (Kuala Terengganu), مرکز ایالت ترنگانو, واقع شده.

جزیره ی تنگول (Pulau Tenggol)

هفده کیلومتری دهکده ی دانگان (Dungun)  ایالت ترنگانو  میان جنگلی انبوه, پر از گیاهان و حیوانات وحشی – به ویژه خزندگان- خود را پنهان کرده.

مهم ترین جزایر مالزی شرقی عبارتند از:

جزیره ی لابوان (Labuan)

سرزمین فدرال لابوان از جزیره ی لابوان و شش جزیره ی کوچک دیگر تشکیل شده و بین دو ایالت صباح و ساراواک و کشور برونئی, واقع گردیده. این جزیره با ساحل, هشت کیلومتر فاصله دارد و با وسعت 75 کییلومتر مربع, یکی از مراکز مهم گردشگری و اقتصادی مالزی است. حدود هفتاد درصد این جزیره پوشیده از گیاهان و بندر لابوان که به بندر ویکتوریا (Victoria) نیز معروف است متعلق به این جزیره میباشد.

جزیره بانگی (Banggi)

این جزیره با وسعت 441 کیلومتر مربع, به همراه جزایر مالاوالی (Malawali) و بالامبانگان (Balambangan) و جزایر کوچک دیگری نزدیک آن,  بخش جزیره ای مالزی در مجاورت مجمع الجزایر فلیپین و همگی بخشی از ایالت صباح محسوب می شوند.

جزایر پارک ملی تونکو عبدالرحمان (Tunku Abdul Rahman Park)

مجموعه ای از پنج جزیره  نزدیکی شهر کوتاکینابالو (Kota Kinabalu), مرکز ایالت صباح , سال 1974 در فرهنگ جغرافیایی, نام آن را پارک ملی تونکو عبدالرحمان ثبت کرده اند.

جزایر, سولاگ (Pulau Sulug)

این جزیره از شهر, فاصله داشته و ساحل کوچک قسمت شرقیست. منتهی الیه جنوبی آن, صخره های آبی (آب سنگ ها) به چشم می خورند.

جزیره ی ماموتیک (Pulau Mamutik)

کوچک ترین جزیره ی این مجموعه, از سایر جزایر به شهر کوتاکینابالو نزدیک ترست و به همین دلیل نیز معروفیت دارد. جزیره ی ماموتیک, سواحل زیبایی دارد. با رفتن به بالای جزیره می توان منظره ی زیبایی از صخره های مرجانی را مشاهده کرد.

جزیره ی مانوکان (Pulau Manukan)

ساحل زیبایی دارد. صخره های مرجانی این جزیره, آن را به مکان مناسبی برای غواصی تبدیل کرده پارک هد کوارترز (Head Quarters) متعلق به این جزیره است بوده و کلبه های کوهستانی, استخر شنا, رستوران, مرکز غواصی و انواع امکانات رفاهی دیگر را نیز داراست.

جزیره ی گایا (Pulau Gaya)

که بزرگ ترین جزیره ی این مجموعه است, تنوع گیاهی و جانوری زیادی دارد؛ از جمله مرغ شاخنوک, عقاب ماهی خوار, میمون مکک, مورچه خوار, خوک وحشی و جانوران خزنده. این جزیره سواحلی به طول 26 کیلومتر دارد که معروف ترین آن ها, ساحل پلیس (Police Beach) را ذکر نمود.

جزیره ی ساپی (Pulau Sapi)

که از طریق دماغه شنی به جزیره گایا متصل و  یکی از بهترین سواحل پارک عبدالرحمن با صخره های مرجانی زیباست.

جزیره ی سیپادان (Pulau Sipadan)

یکی از بهترین مکان های غواصی و تنها جزیره ی اقیانوسی مالزی که با ارتفاع ششصد متر در بستر دریای سلبز (Celebes) گسترده شده . جزیره سیپادان,  گنجینه دنیای زیر آب و آبزیان متعددی نظیر مرجان های نرم, انواع کوسه, لاک پشت, ماهی در رنگ ها و اندازه های مختلف, خرچنگ و نیزه ماهی (Barracuda) دارد. آب های کم عمق اطراف جزیره مکان مناسبی برای غواصی است. این جزیره منطقه حفاظت شده ای دارد برای پرندگانی مانند مرغ دله (Frigata Bird), عقاب ماهی خوار و پرستوی دریایی.

جزایر تورتل (Turtle Islands)

پارک ملی جزایر تورتل که مجموعه ای از سه جزیره است,  چهل کیلومتری ساحل شمالی سانداکان (Sandakan),  ایالت صباح, لاک پشت های سبز و نوک دار هر ساله برای تخم گذاری به ساحل این جزایر می آیند.

جزیره ی سلینگان (Pulau Selingan)
یکی از سه جزیره ی مذکور که لبه های کوهستانی مجهزی برای مسافران دارد. ساراواک و صباح به علت دندانه دار بودن سواحل زیادی دارند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: